Rok 1793 – Drobin pod panowaniem Generalnej Dyrekcji Prus Wschodnich w województwie kujawskim w departamencie płockim. Wojewodą jest hrabia Eugeniusz Skarbek. Opis Drobina wykonany w latach 1793-1794 podaje informacje o mieście:
[Drobin] jest własnością prywatną i mieszka w nim 420 osób w tym 231 Żydów. Jest w nim 106 domów, w tym jeden murowany, krytych dachówką jeden, gontem 11, strzechą 94. Są w mieście dwa kościoły i dom modlitwy dla Żydów. Szkoły nie ma, jedynie organista udziela kilku dzieciom wiedzy o świecie. Lekarza nie ma, leczą trzej młodzi Żydzi. Apteki nie ma. W mieście jest jednak wiatrak, jedna karczma, sześciu piekarzy, trzech rzeźników, złotnik, murarz, stolarz, dwóch cieśli, dwóch krawców, trzech szewców, grabarz. Węgla tu nie znają, a mieszkania opalają torfem i drewnem. Porządek w mieście pełnią dwaj strażnicy: Mateusz Simiński i Jan Garcicki. Mieszkańcy Drobina posiadają 18 koni, 38 wołów, 12 krów i 20 świń.
